Rev. Angus Stewart
List do Galacjan 3:26 stwierdza się, że wierzący Nowego Testamentu „są synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa”. Zgodnie z kontekstem, Boży (ludzcy) „synowie” są przeciwstawieni niewierzącym (np. Hebr. 12:5-8) lub kontrast dotyczy nowotestamentowego kościoła jako dojrzałego syna – w którym wierzący są „synami” ( Gal. 4:5-6) – przeciwko Kościołowi Starego Testamentu jako niedojrzałemu dziecku.
Ta ostatnia koncepcja jest tutaj (1-7). Kościół Nowego Testamentu to dojrzały, dorosły syn, podczas gdy kościół Starego Testamentu był niedojrzałym dzieckiem, które zostało umieszczone pod prawem Mojżeszowym jako „pedagogiem”, aby go strzec, dyscyplinować i nadzorować (3:24, 25 ; por. 4:2). Tak więc List do Galacjan 3:26 zaczyna się od słowa „bowiem”, co wskazuje, że zawiera uzasadnienie dla wersetu 25: „Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem. Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa.” (25-26).
Pomyśl o mężczyźnie, który chce, aby opiekunka do dzieci zaopiekowała się nim! Chce znów wrócic do łóżeczka i zacząć bawić się grzechotką. Tęskni za kimś, kto poprowadzi go za rękę do przedszkola lub szkoły podstawowej. Każdy słusznie pomyślałby: „Ten facet ma ogromny problem psychologiczny!”
Podobnie, co mamy sądzić o grupach w epoce Nowego Testamentu, które chcą powrócić do przestrzegania prawa Mojżeszowego, w tym praw ceremonialnych i/lub cywilnych? Ruch „Hebrajskie korzenie” dąży do przywrócenia systemu praw z Księgi Wyjścia, Kapłańskiej, Liczb i Powtórzonego Prawa! Chrześcijańscy rekonstrukcjoniści pragną przywrócić prawa cywilne z Pięcioksięgu! Dyspensacjonaliści oczekują powrotu ceremonialnych i cywilnych praw Mojżesza w ich przyszłym, ziemskim, dosłownym tysiącleciu!
Czy żadna z tych grup nie rozumie chwalebnych przywilejów i godności nowotestamentowego kościoła? Nadeszła pełna i głęboka wiara we wcielenie i krzyż odwiecznego Syna Bożego (Ga 3,25)! nie rozumiesz? Dni mojżeszowego pedagoga dobiegły końca, ponieważ „nie jesteśmy już pod władzą pedagoga” (25)! nie widzisz? Kościół Nowego Testamentu jest teraz dorosły i dojrzały: „Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa.” (26)!
Paweł wyjaśnia: „Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa.” (27). Odnosi się to do naszego rzeczywistego, wewnętrznego, duchowego chrztu w Pana Jezusa, którego znakiem i pieczęcią jest sakrament chrztu wodnego w imię Trójjedynego Boga.
Nasz chrzest jest o wiele lepszy niż obrzezanie. Po pierwsze, w przeciwieństwie do obrzędu obrzezania, chrzest nie jest krwawy ani bolesny. Po drugie, w przeciwieństwie do starotestamentowej ceremonii obrzezania, chrzest wodny jest powszechny, zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.
Dzięki Bożej łasce „przyodzialiśmy się” w samego „Chrystusa” (27). Tylko w Nim mamy zarówno przypisaną sprawiedliwość, jak i udzielone nam uświęcenie oraz wszystkie błogosławieństwa zbawienia. Fizycznie nie nosimy szorstkiej szaty proroka, białego płótna kapłana ani królewskiej szaty króla. Jesteśmy odziani w samego Chrystusa. W ten sposób pojawiamy się przed Bogiem odziani w Niego, z Jego pozycją, charakterem, łaskami i życiem.
Co za odzienie! Rozważ jego zasięg: obejmuje nas całkowicie. Zastanów się nad jego trwałością: nigdy się nie zużywa i nigdy nie jest zdejmowane. Rozważcie jego posiadanie: jest naprawdę nasze tylko przez wiarę w Jezusa! Ta niebiańska szata zakrywa moją nagość, chroni moją słabość, wyraża moją wierność i czyni mnie pięknym.
Można argumentować, że „bo” na początku Listu do Galacjan 3:27 daje powód, dla którego wierzący Nowego Testamentu są synami Bożymi: „Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa” (26-27). Prawdą jest również, że „bo” na początku Listu do Galacjan 3:27 podaje powód, dla którego wierzący Nowego Testamentu nie są zobowiązani do przestrzegania mojżeszowych praw cywilnych i ceremonialnych: „Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem… Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa” (25, 27).
Apostoł dodaje: „Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie” (28). Jest to jeden z najbardziej niemądrze i niegodziwie wypaczonych tekstów w Piśmie Świętym. Często się do niego odwołuje tak, jakby popierał uzurpację przez niewierzący feminizm urzędów kościelnych przez kobiety (zob. 1 Tm 2:12).
List do Galacjan 3:28 był przez wiele dziesięcioleci nadużywany w ten sposób przez skrajnie liberalne kościoły i teologów, takich jak Krister Stendhal, szwedzki luteranin. Ale ten tekst nie dotyczy urzędu kościelnego; diakoni, starsi rządzący i starsi nauczający są traktowani w 1 Tymoteusza 3, Tytusa 1 itd. Tematem w Galacjan 3:28 jest zbawienie w Jezusie Chrystusie w wieku Nowego Testamentu dla kościoła powszechnego! Nie chodzi tu o specjalne urzędy pastora, starszego czy diakona, ale o urząd wierzącego!
W swoim kontekście List do Galacjan 3:28 mówi o rozwoju historii odkupienia od epoki Prawa Mojżeszowego do epoki ewangelii Nowego Testamentu. Zbawienie, które mamy w naszym wcielonym, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Panu Jezusie, jest o wiele bogatsze i głębsze niż to, które oferuje mozaizm!
„Nie ma Żyda ani Greka” (28), ponieważ w epoce chrześcijańskiej nie ma różnic narodowych ani etnicznych w zbawieniu. Stąd wszystkie prawa Starego Testamentu dotyczące nieczystej żywności (Kpł 11; Pwt 14), ziemi Kanaan, kultu w fizycznym tabernakulum lub świątyni itp. są zniesione. Istnieje teraz pełna równość zbawienia w Chrystusie, niezależnie od narodowości!
Co więcej, „nie ma niewolnika ani wolnego” (Gal. 3:28). Oznacza to koniec praw mojżeszowych dotyczących dzieci, ranienia, przekłuwania i wypuszczania niewolników (np. Wj 21). Istnieje pełna równość w Jezusie w nowotestamentowym kościele, ponieważ wszyscy jesteśmy niewolnikami Chrystusa i wolnymi ludźmi Pana (1 Kor. 7:22).
Również „nie ma mężczyzny ani kobiety” (Gal. 3:28). Czasy, w których kobiety nie przystępowały do sakramentu inicjacji (tj. obrzezania), minęły, ponieważ teraz obie płcie są chrzczone. Prawodawstwo Mojżeszowe dotyczące mężczyzn i kobiet w zakresie oczyszczenia po urodzeniu dziecka (Kpł 12), wydalania z ciała (Kpł 15), pielgrzymek do ziemskich miejsc świętych, dziedziczenia, służby wojskowej itp. zostaje uchylone.
Dlaczego? „wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie” (Gal. 3:28)! Pełna równość w zbawieniu wszystkich wierzących w epoce Nowego Testamentu i jedność Kościoła powszechnego opierają się na naszym duchowym zjednoczeniu z Chrystusem!
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.
