Wielebny Stewart
Jeden z naszych czytelników pyta: „Czy bóg Koranu jest tym samym Bogiem Starego Testamentu? Autor tak nie uważa, ale ogół społeczeństwa, a czasami „ludzie kościoła”, uważają, że są jednym i tym samym, różniącym się jedynie nazwą”.
Formalnie wydaje się, że istnieje wiele podobieństw pomiędzy Jahwe ze Starego Testamentu (i Nowego Testamentu) a Allahem z koranu. Obydwu przypisuje się podobne cechy (prawość, miłosierdzie, prawda itp.) i podobne role (stwórca, podtrzymujący, sędzia itp.), ale pod tymi pozornymi podobieństwami kryje się wiele głębokich różnic nie do pogodzenia.
Weźmy pod uwagę boską jedność: Jahwe jest stanowczo określany jako jeden (5 Mojż. 6:4), podobnie jak Allah. Ale o jakim rodzaju jedności jest mowa? Czy jest to jedność ściśle matematyczna, czy jest to jedność bardziej złożona? Jedność Jahwe w Jego istocie nie wyklucza, lecz raczej wymaga Jego troistości w Osobach (por. 1 Mojż. 1:26; Izaj. 6:8; 63:9-10). Allah jest jeden w bycie i osobie. I znowu, choć mówi się, że zarówno Jahwe, jak i Allah stwarzają, pytanie brzmi: jak tworzą? Tylko Jahwe stwarza poprzez Swoje Słowo („i rzekł Bóg;” 1 Mojż. 1:3 itd.) i Ducha (1 Mojż. 1:2; Psalm 33:6, 9). Trójjedyny Jahwe różni się od Allaha także boskim dziełem Opatrzności. Jahwe prowadzi i wiedzie swój lud przez swego „anioła”, w którym jest Jego „imię” (2 Mojż. 23:20-23). Stary Testament przepowiada panowanie Jahwe przez Tego, który jest także Bogiem (Psalm 110:1; Dan. 7:13-14), nadchodzącego Mesjasza (Psalm 2:2, 6-12). Jest to całkowicie sprzeczne z rządami Allaha zawartymi w Koranie.
Zarówno Jahwe, jak i Allah są przedstawiani jako wielcy i wywyższeni, lecz transcendencja Allaha odbywa się kosztem jego bliskości. Jak to ujął jeden z uczonych: „Islam nie tylko wierzy w skrytość [Allaha], ale, co ważniejsze, w niemożność poznania [go]. Jedyne, co można powiedzieć, to to, że wierzący znają [Jego] wolę, którą [on] im objawił”. Z drugiej strony prawdziwi chrześcijanie nie tylko znają wolę Jahwe, ale znają Go, Trójjedynego Boga z Biblii, za pośrednictwem Jezusa Chrystusa (2 Mojż. 23:21; Jan 17:3) i wewnętrznego oświecenia Ducha Świętego (Przyp. 1:23; 1 Kor. 2:10-16). Stąd retoryczne pytanie Mojżesza: „Który bowiem naród jest tak wielki, by mieć bogów tak bliskich jak PAN, nasz Bóg, we wszystkim, ilekroć go wzywamy?” (5 Mojż. 4:7).
Mówi się, że zarówno Jahwe, jak i Allah są miłosierni i przebaczają grzechy. Ale jak mówi się o nich, że przebaczają grzechy? Ofiary Starego Testamentu wskazują na odkupieńczą śmierć wcielonego Syna Bożego za wszystkich Jego wybranych (Izaj. 53). Koran zaprzecza wcieleniu Chrystusa, a większość muzułmanów wierzy, że to Judasz został ukrzyżowany w miejsce Chrystusa. W ten sposób Chrystus nie dokonał przebłagania za nasze grzechy i nie zmartwychwstał. Islam nie przewiduje grzechu. Zbawienie opiera się na wolnej woli człowieka i zbawieniu poprzez uczynki, w tym całkowite poddanie się woli Allaha. Islam nic nie wie o wiecznym wyborze swego ludu przez Boga w Chrystusie, o zastępczym odkupieniu, usprawiedliwieniu przez samą wiarę, pewności zbawienia i społeczności przymierza z Trójjedynym Bogiem przez Chrystusa. Jezus, który jest „wybawieniem Jahwe” (por. Mat 1:21), jest jedyną drogą do Jahwe (Jana 14:6), Boga zazdrosnego, który nie odda swojej chwały innemu (Izaj. 42:8).
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.
