’Επoμενοι τοινυν τοις αγιοις πατρασιν ενα και τον αυτον ομολογειν υιον τον κυριον ημων `Ιησουν Χριστον συμφωνως απαντες εκδιδασκομεν, τελειον τον αυτον εν θεοτητι και τελειον τον αυτον εν ανθρωποτητι, θεον αληθως και ανθρωπον αληθως τον αυτον, εκ ψυχης λογικης και σωματος, ομοουσιον τω πατρι κατα την θεοτητα, και ομοουσιον τον αυτον ημιν κατα την ανθρωποτητα, κατα παντα ομοιον ημιν χωρις αμαρτιας προ αιωνων μεν εκ του πατρος γεννηθεντα κατα την θεοτητα, επ’ εσχατων δε των ημερων τον αυτον δι’ ημας και δια την ημετεραν σωτηριαν εκ Μαριας της παρθενου της θεοτοκου κατα την ανθρωποτητα, ενα και τον αυτον Χριστον, υιον, κυριον, μονογενη, εν δυο φυσεσιν, ασυγχυτως, ατρεπτως, αδιαιρετως, αχωριστως, γνωριζομενον; ουδαμου της των φυσεων διαφορας ανηρημενης δια την ενωσιν, σωζομενης δε μαλλον της ιδιοτητος εκατερας φυσεως και εις εν προσωπον και μιαν υποστασιν συντρεχουσης, ουχ εις δυο προσωπα μεριζομενον η διαιρουμενον, αλλ’ ενα και τον αυτον υιον και μονογενη, θεον λογον, κυριον `Ιησουν Χριστον; καθαπερ ανωθεν οι προφηται περι αυτου και αυτος ημας ο κυριος `Ιησους Χριστος εξεπαιδευσε και το των πατερων ημιν παραδεδωκε συμβολον.
