(Wiel. Dale Kuiper)
Psalm 115:3 A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce.
Wiara Reformowana, będąca prawdziwą wiarą Pisma Świętego, podkreśla absolutną suwerenność Boga. Prawdziwie Reformowany Kościół i prawdziwie Reformowany wierzący trzymają się prawdy o Bożej suwerenności nie poprzez frazesy lub wzmianki o niej od czasu do czasu, ale głosząc ją, wierząc w nią, wyznając ją i radując się nią! Bo suwerenność Boga jest dosłownie objawiona na każdej stronie Pisma Świętego. Każda strona Biblii jest Słowem Bożym i stwierdza, że Bogu należy się uznanie, słuchanie, wiara w niego, posłuszeństwo i wdzięczność. Być może można powiedzieć, że nigdzie indziej głęboka prawda o Bożej suwerenności nie została przedstawiona w prostszy sposób niż w cytowanym powyżej tekście, a także w równoległym fragmencie
Psalm 135:6 Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
W Psalmie 115 występuje wielki kontrast, na co wskazują pierwsze słowa wersetu 3. Niewierzący, próżny czciciel bożka, rzuca strzałą w dziecko Boże: „Gdzie jest teraz twój Bóg?” Ci niewierzący mają swoich bogów, którzy nie mogą mówić, widzieć, słyszeć, dotykać ani chodzić! Na tę kpinę dziecko Boże odpowiada: A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce.” Dzisiaj w wielu kościołach ludzie mają boga, który nie jest dziełem ich rąk, ale z pewnością dziełem ich umysłów i wyobraźni i niewiele różni się od bożków pogańskich. I protestują przeciwko ukazaniu Boga, który jest suwerenny, który zawsze wykonuje swoją wolę a który nie podoba się stworzeniu. Choćby protestowali, będą musieli odpowiedzieć przed Pismem. Co mówi Pismo? Nie to, co się człowiekowi podoba, nie to, co Bóg i człowiek wspólnie postanowią, ale zawsze i tylko to, co Bogu się podoba, to On czyni „w niebie i na ziemi, w morzach i we wszystkich głębinach!”
Kiedy podejmujemy straszliwą prawdę o Bożej suwerenności, stąpamy po świętej ziemi i powinniśmy pamiętać, że istnieją aspekty tej prawdy, których nie możemy zrozumieć. Niemniej jednak Pismo Święte jasno i dokładnie przedstawia tę prawdę! Suwerenność Boga polega na sprawowaniu Jego supremacji. Bóg jest wysoki i wzniosły; nikt nie jest większy od Niego, równy Jemu ani nikt, kto jest Mu bliski. A kiedy ten wielki Bóg działa, kiedy zajmuje się swoimi boskimi sprawami, robi to w doskonałej wolności! Suwerenność oznacza władzę, a władza to prawo do rządzenia. To prawo do czynienia tego, co się chce, do decydowania, co jest dobre, a co złe, do narzucania swojej woli innym i żądania podporządkowania się; władza to prawo nagradzania posłuszeństwa i karania nieposłuszeństwa! W ścisłym związku z tym suwerenność to wolność czynienia tego, co się chce, bez bycia przed kimkolwiek odpowiedzialnym. Nikt nie może kwestionować Boga w związku z tym, co czyni! Pismo Święte mocno wyjaśnia tę lekcję w takich fragmentach, jak Daniel 4:35: „Wszyscy mieszkańcy ziemi są uważani za nic. Według swojej woli postępuje z wojskiem niebieskim i z mieszkańcami ziemi, a nie ma nikogo, kto by wstrzymał jego rękę lub powiedział mu: Co czynisz? Hioba 9:12: „Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?; Rzymian 9:20: „Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? Czy naczynie gliniane może powiedzieć do tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś? (Zobacz także przypowieść o naszym Panu w Mateusza 20:1-16).
Tylko jeden może być suwerenny. Nigdy nie można mieć dwóch suwerennych istot. Jak to możliwe? Dwóch, którzy mieli wszelką władzę i moc? Dwaj najwyżsi? Dwóch, którzy mają całkowitą swobodę i mogą robić, co im się podoba? Niemożliwe. Jest Jeden, który jest wieczny, niezależny, suwerennie wolny i jest nim BÓG! Nie można też nakładać żadnych ograniczeń na suwerenność Boga. Jest wielu, którzy uczyniliby ograniczenia lub wyjątki od Bożej suwerenności. Są gotowi przyznać się do suwerenności w zakresie pogody i klimatu, chorób i zdrowia, wojen i innych katastrof. Ale chcą wytyczyć granicę, jeśli chodzi o człowieka! Próbują wykluczyć ludzkie myśli, słowa, czyny i przeznaczenie spod suwerenności Boga! Ale to zniszczyłoby suwerenność Boga. Pokażemy, że nie może być ani jednego wyjątku!
Idąc za przykładem wielu tekstów Pisma Świętego, które mówią na ten temat, zdefiniowalibyśmy suwerenność Boga jako ten atrybut Boga, zgodnie z którym ma on prawo i wolność czynienia, co mu się podoba, kiedykolwiek chce i jakkolwiek chce, w odniesieniu do kogo chce! I aby nikt nie zaczął myśleć, że taki pogląd na Boga może przedstawiać Go jako kapryśnego lub niekonsekwentnego, dodamy, że wszystko, co Bogu się podoba, jest zawsze w harmonii z całą Jego Istotą, z Jego świętością, mądrością, sprawiedliwością i prawdą!
Jedynym wielkim zarzutem, jaki został podniesiony przeciwko prawdzie o suwerenności Boga, w przeszłości, ale także dzisiaj, jest to, że znosi to odpowiedzialność człowieka, czyniąc go zwykłym kawałkiem drewna, którym porusza się niczym pionek na ziemi. szachownica. Na ten zarzut, będący zarzutem każdego wierzącego w wolną wolę człowieka, chcemy odpowiedzieć, cytując Pismo Święte. Gdy człowiek chciał zabić niejakiego Szimei, który przeklinał Dawida, król rzekł: «Niech przeklina, gdyż PAN mu kazał: Przeklinaj Dawida. Któż więc może powiedzieć: Czemu tak czynisz? (2 Sam. 16:10). Po drugie, istnieje postępowanie Boga z faraonem; Bóg wzbudził faraona tylko po to, aby objawić przez niego swoją chwałę, i dlatego wielokrotnie zatwardzał serce faraona. (por. 2 Mojż. 7:3 i nast.; Rzym. 9:17). Po trzecie, w Ewangelii Łukasza 22:22 znajduje się komentarz Jezusa: „I rzeczywiście Syn Człowieczy odchodzi, jak zostało postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego zostanie wydany”. I na koniec rozważcie Dzieje Apostolskie 2:33 „Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.”. W każdym z tych przykładów wyróżniają się dwie rzeczy: po pierwsze i najważniejsze, Bóg suwerennie zdecydował, że dany człowiek popełni określony grzech; po drugie, ten sam Bóg pociąga tego człowieka do odpowiedzialności za ten właśnie grzech!
Kiedy Bóg chce, aby człowiek zgrzeszył i kiedy tak rządzi, że człowiek popełnia ten grzech w swoim życiu, Bóg czyni to, nie stając się w żadnym sensie autorem grzechu. Bóg nienawidzi wszelkiego grzechu; Bóg nienawidzi tych grzechów, których suwerennie chce, aby człowiek je popełnił. W rzeczywistości jednym z powodów, dla których ich chciał, było to, że mógł ujawnić swoją całkowitą niechęć do nich! Co więcej, gdy człowiek popełnia grzech (czy to Szimej, faraon, Judasz Iskariota, niewierzący Żydzi, ty czy ja), nie robi tego wbrew własnej woli. Nie robi czegoś, czego nie chce lub do czego jest zmuszony. Faraon chciał zatrzymać Izraelitów jako niewolników. Judasz chciał tego srebra. Wraz z naszymi grzechami pragniemy także czegoś, co uważamy za pożądane. Kluczową kwestią w tym wszystkim jest to, że kiedy Bóg sprawuje swą suwerenność w stosunku do człowieka i jego czynów, nie ingeruje pomiędzy wolę człowieka a jego czyny. Gdyby Bóg wtrącił się pomiędzy wolę i działanie człowieka, człowiek rzeczywiście byłby kłodą i drewnem. Ale Bóg działa zgodnie z wolą człowieka. Bóg działa niejako za kulisami, aby człowiek zawsze chciał i pragnął tego, co Bóg dla niego przeznaczył. Musimy zatem stwierdzić, że wola człowieka nie jest wolna z powodu upadku Adama i wynikającego z niego zepsucia całego rodzaju ludzkiego; wola człowieka jest związana w służbie grzechowi. co więcej, wola człowieka jeszcze przed upadkiem nie była całkowicie wolna. Tylko Bóg jest całkowicie wolny. Suwerenność Boga zawsze otacza człowieka, dotyka go w każdym miejscu i określa, czym on jest i co robi. Jak dalece Boża suwerenność nie jest prawdą, która zaprzecza odpowiedzialności człowieka, jest to prawda, która jest podstawą i ustanawia ludzką odpowiedzialność!
Musimy bardzo krótko odpowiedzieć na pytanie: W jaki sposób Bóg sprawuje swoją suwerenność? Czyniąc wszystko według rady swojej własnej woli, Bóg stworzył w sposób wolny. Bóg nie musiał niczego stwarzać, ale spodobało mu się to zrobić. Bóg suwerennie zdecydował, w jaki sposób będzie stwarzał, mianowicie w ciągu sześciu dni i wypowiadając swoje Słowo mocy. Bóg swobodnie zdecydował, co powołuje do istnienia: niebiosa, ziemię i wszystko, co zawiera. I w końcu Bóg ustalił także, po co będzie stwarzał, a to znaczy, aby objawić swoją moc, wielkość i chwałę. I pamiętajcie, wszystko zostało stworzone przez Chrystusa i dla Chrystusa!
Po drugie, Bóg sprawuje swoją suwerenność poprzez opatrzność, która jest wszędzie obecną mocą Boga, dzięki której On, jakby swoją ręką, podtrzymuje i zarządza wszystkimi rzeczami. „Serce króla jest w ręku PANA jak potoki wód; kieruje je, dokąd chce.” (Przysłów 21:1). Sprawy pokoju i wojny, sprawy takie jak narody posiadające lub nieposiadające ropy, żelaza i innych surowców; sprawy takie jak awans, utworzenie jednego i obalenie drugiego rządu; sprawy takie jak Twoja i moja pozycja oraz pozycja w życiu… te rzeczy nie dzieją się przez przypadek, ale z ręki niebiańskiego Ojca Kościoła!
Ale nigdzie suwerenność Boga nie objawia się tak wyraźnie i pięknie, jak wtedy, gdy dokonuje On sprawiedliwego rozróżnienia między ludźmi zgodnie ze swoim wiecznym postanowieniem predestynacji, zarówno wybrania, jak i potępienia! Bóg nie musiał zbawiać ani jednej duszy, ale chce to zrobić! I chciał zbawić darmo z łaski poprzez dar wiary w Jezusa Chrystusa, którego łaskawie udziela swoim wybranym, a którego suwerennie odmawia potępionym. Przestudiuj dziewiąty rozdział Listu do Rzymian! Czyńcie to z szacunkiem, jak dziecko, kłaniając się objawieniu Bożemu. Można tam dostrzec niesamowitą suwerenność naszego Boga! Bóg wybrał swoich świętych bez względu na ich zasługi i wady, bez względu na ich wiarę lub brak wiary, bez względu na bogactwa, talenty i osobowości! On wybrał według upodobania swojej woli! To sprawia, że zbawienie kościoła Jezusa Chrystusa jest pewne i zapewnia, że Bóg otrzyma całą chwałę w kościele, teraz i na wieki!
Czy zrobiłbyś to w inny sposób? Króluje Pan Bóg Wszechmogący! Robi wszystko, co mu się podoba.
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.
