Menu Close

Demonstrując z Pisma, że Boże Przymierze jest absolutnie bezwarunkowe / Demonstrating From Scripture that God’s Covenant Is Unconditional

   

Wiara i teologia często uwzględniają wiele perspektyw dotyczących relacji przymierza Boga z Jego wybranymi. Niektórzy twierdzą, że przymierze jest warunkowe i wymaga przestrzegania pewnych zobowiązań, obowiązków lub odpowiedzialności, podczas gdy inni utrzymują, że przymierze jest bezwarunkowo ustanowione na podstawie łaskawego wyboru Boga.

Poniżej podkreślone i przeanalizowane zostaną poszczególne fragmenty Biblii, aby wykazać, że w przymierzu Boga z Jego wybranymi nie ma żadnych warunków. W związku z tym aby przedstawić wszechstronne zrozumienie bezwarunkowości Bożego przymierza zbadamy:

  • przymierze Boga z Abrahamem,
  • prorocze Pisma Starego Testamentu,
  • odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa
  • oraz nauki Apostoła Pawła,

Zademonstrujmy, że przymierze Boga z Jego ludem jest zawsze bezwarunkowe.

    

Przymierze Boga z Abrahamem

Bóg zapoczątkował swoje przymierze z Abramem (później nazwany Abrahamem) poprzez wieczną obietnicę, niezależnie od ludzkich warunków czy uprzedzających aktów posłuszeństwa. Księga Rodzaju 12 opisuje bezwarunkowe błogosławieństwa udzielone wszystkim ludziom przez Abrahama:

1 Mojż. 12:1-3 1. I PAN powiedział do Abrama: Wyjdź z twojej ziemi i od twojej rodziny, i z domu twego ojca do ziemi, którą ci pokażę. 2. A uczynię z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i rozsławię twoje imię, i będziesz błogosławieństwem. 3. I będę błogosławił tym, którzy tobie będą błogosławić; a tych, którzy przeklinają ciebie, będę przeklinać. W tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.

Fragment ten ilustruje łaskawą inicjatywę Boga w wyborze Abrahama i zapewnieniu błogosławieństw bez warunków wstępnych. W Księdze Rodzaju 15 Bóg dalej ogłasza bezwarunkową obietnicą:

1 Mojż. 15:1-6 1. Po tych wydarzeniach słowo PANA doszło do Abrama w widzeniu: Nie bój się, Abramie. Ja jestem twoją tarczą i twoją niezmiernie obfitą nagrodą. 2. I Abram powiedział: Panie BOŻE, co mi dasz, skoro ja jestem bezdzietny, a szafarzem mego domu jest ten Damasceńczyk Eliezer? 3. Abram dodał: Oto nie dałeś mi potomka, a sługa urodzony w moim domu będzie moim dziedzicem. 4. A oto dotarło do niego słowo PANA: Nie on będzie twoim dziedzicem, lecz ten, który wyjdzie z twego wnętrza, będzie twoim dziedzicem 5. Potem wyprowadził go na dwór i powiedział: Spójrz teraz na niebo i policz gwiazdy, jeśli będziesz mógł je oliczyć; i powiedział mu: Takie będzie twoje potomstwo. 6. I uwierzył PANU, i poczytano mu to za sprawiedliwość. 

Wiara Abrahama w Bożą obietnicę podkreślała, że Pan wypełni swoją obietnicę bez żadnych warunków. To stanie się fundamentem dla Izraelitów, a z kolei obejmie wybranych Bożych przez Jezusa Chrystusa.

    

Pisma prorocze Starego Testamentu

Izajasz zapewnia zasadnicze zrozumienie bezwarunkowego przymierza Boga, prorokując o odkupieniu i wynikających z niego błogosławieństwach dla Jego ludu. Izajasz 54 oferuje spójny wyraz nieodwołalnego zaangażowania Boga:

Izaj. 54:10 A choćby i góry się poruszyły i pagórki się zachwiały, moje miłosierdzie nie odstąpi od ciebie, a przymierze mojego pokoju nie zachwieje się, mówi PAN, który lituje się nad tobą.

Boże przymierze — ucieleśnione w bezwarunkowej, niezłomnej miłości — oświadcza, że nie zniknie, nawet jeśli świat przyrody drży i chwieje się. Podobnie Jeremiasz wyjaśnia ten temat, przepowiadając ostateczne odkupienie przez nadchodzącego Mesjasza i ustanowienie nowego przymierza, które eliminuje potrzebę warunków:

Jer. 31:31-34 31. Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze; 32. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, kiedy ująłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi Egiptu. Oni bowiem złamali moje przymierze, chociaż ja byłem ich mężem, mówi PAN. 33. Ale takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi PAN: Włożę moje prawo w ich wnętrzu i wypisze je na ich sercach. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. 34. I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę.

Przesłanie Proroka podkreśla, że nowe przymierze Boga przewyższa poprzednie, ponieważ mieszka w Jego wiernych, ustanawiając nierozerwalną więź.

    

Odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa

Dzieło Chrystusa na krzyżu i inauguracja Nowego Przymierza stanowią sedno zrozumienia bezwarunkowej relacji Boga z wybranymi. Ostatnia Wieczerza oznacza niesłabnące zaangażowanie Jezusa w wypełnienie Boskiej obietnicy:

Łuk. 22:19-20 19. Wziął też chleb, złożył dziękczynienie, połamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was dane. To czyńcie na moją pamiątkę. 20. Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowy testament w mojej krwi, która jest za was wylana.

Ten kluczowy moment potwierdza, w jaki sposób ofiara Jezusa wiąże wybranych z Bogiem i dopełnia przymierza, które rozciąga się od wiecznego wybrania Boga do zbawienia człowieka.

     

Nauki Apostoła Pawła

Listy Pawła służą jako teologiczne przedstawienie Bożego przymierza i bezwarunkowego wybrania. List do Rzymian 9 ustanawia bezwarunkowość postępowania Boga z Jego wybranymi:

Rzym. 9:13-16 13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem. 14. Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże! 15. Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. 16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

Paweł pokazuje, że Boży plan odkupienia oparty na przymierzu opiera się na Jego miłosierdziu, niezależnym od ludzkich czynów, posłuszeństwa czy usprawiedliwienia. Wybór informuje o charakterze przymierza jako bezwarunkowego. Dodatkowo, List do Efezjan 1 odsłania koncepcję (przymierza) predestynacji:

Efez. 1:4-6 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli; 6. Dla uwielbienia chwały swojej łaski, którą obdarzył nas w umiłowanym;

Wersety te podkreślają, że bezwarunkowe działanie Boga ma miejsce przed ludzkimi okolicznościami, podkreślając łaskę jako podstawę relacji między wybranymi a Panem.

      

Wniosek

Odkrywanie wiecznego przymierza Boga poddaje się różnym interpretacjom i debatom teologicznym. Niemniej jednak czerpanie z istotnych fragmentów biblijnych ujawnia, że przymierze między Bogiem a Jego wybranymi jest zasadniczo bezwarunkowe. Ta nieustająca więź wykracza poza ludzkie działania, czyniąc Boże wybranie nieodwołalnym zobowiązaniem, opartym na kochającej naturze Boga i łaskawej opatrzności.

Dlatego bezwarunkowe przymierze zawiera w sobie relację bosko-ludzką, która ucieleśnia niezachwianą miłość, miłosierdzie i jednoznaczną łaskę.

Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.

Show Buttons
Hide Buttons