Wiel. Ronald Hanko
Istnieje tyle samo pytań o diabłach, na które nie można odpowiedzieć w Piśmie Świętym, co pytań o aniołach. To, co musimy wiedzieć, jest podane w Piśmie Świętym.
Wiemy, że diabły są upadłymi aniołami. W wielu fragmentach szatan i jego demony są nadal nazywani aniołami (2 Kor. 11:14; Judy 6; Obj. 12:7–9). Zarówno 2 Piotra 2:4, jak i Judy 1:6 mówią o fakcie, że przez swój grzech „nie zachowali swojego pierwszego stanu”, co jest wyraźnym odniesieniem do ich upadku. Izajasz 14:4–23 sugeruje, że grzechem szatana była pycha i bunt przeciwko Bogu.
Fragment w Księdze Izajasza jest proroctwem przeciwko królowi Babilonu, ale zwykle odnosi się go również do szatana, ponieważ był on siłą stojącą za królem Babilonu, oraz ponieważ większość proroctwa w Izajasza 14 odnosi się do niego bardziej wyraźnie niż do króla Babilonu. Jeśli ta interpretacja fragmentu jest prawidłowa, to w Księdze Izajasza 14 znajdujemy także imię, jakie miał szatan przed upadkiem: „Lucyfer, syn jutrzenki”.
Wiemy, że upadek szatana nastąpił przed upadkiem człowieka, ponieważ szatan był głównym narzędziem upadku człowieka (Jan 8:44). Objawienie 12:4, które zwykle rozumie się jako odnoszące się do upadku szatana i jego aniołów, sugeruje, że wielu aniołów upadło wraz z nim. Trudno jednak powiedzieć, czy werset naucza, że dosłowna trzecia część aniołów upadła wraz z szatanem, ponieważ tak wiele liczb w Księdze Objawienia jest symbolicznych.
Wiemy również, że diabły mają wielką moc. Sam szatan jest nazywany zarówno księciem, jak i bogiem tego świata (Jana 12:31; 2 Kor. 4:4). Jego moc jest tak wielka, że nie możemy mu się przeciwstawić o własnych siłach (Efez. 6:11 i nast.). W 1 Piotra 5:8 porównano go do ryczącego lwa, który krąży, szukając, kogo mógłby pożreć.
Moc szatana to przede wszystkim moc kłamstwa, oszustwa i kuszenia (Jan 8:44; Obj. 13:14; Mat. 4:1 i nast.). Za pomocą tych środków trzyma w niewoli dzieci tego świata (2 Kor. 4:4) i jest wielkim wrogiem wierzących i kościoła.
Jego imiona odnoszą się do tej mocy. Szatan oznacza „przeciwnik” lub „oskarżyciel”, a diabeł oznacza „oszczerca”. Z powodu swoich kłamstw i oszczerstw jest również znany jako Apollyon, „niszczyciel” (Obj. 9:11). Swoimi kłamstwami zamordował naszych pierwszych rodziców (Jan 8:44) i nadal morduje mężczyzn i kobiety dzisiaj.
Ważne jest, aby chrześcijanie zdali sobie sprawę, że szatanowi, pomimo jego mocy, można i trzeba się przeciwstawić łaską, a następnie ucieknie. Jakub 4:7 mówi nam o tym, a pokusy Jezusa dają nam wiele wskazówek, jak mamy się mu przeciwstawiać: poprzez poznanie i wyznawanie Słowa Bożego, poprzez modlitwę i post (patrz także Jakuba 4:8)
Musimy również wiedzieć, że chociaż szatan ma wielką moc, jest pod suwerennym kierownictwem i kontrolą Boga (Mat. 12:29; Obj. 20:2) i zostanie wrzucony wraz ze wszystkimi innymi pracownikami nieprawości do wiecznego ognia piekielnego (Obj 20:10). Tak więc, jak napisał Luter w hymnie „Warownym grodem jest nasz Bóg”,
“Książę ziemi tej w całej złości swej nie szkodzi już nam, bo jest skazany sam wszechmocnym Boga Słowem.” [1]
To, co wiemy o diabłach, jest nam dane, abyśmy odziani w zbroję Bożą, mogli stać mocno przeciwko wszystkim ich ognistym strzałom. Czyńmy tak i nie drżyjmy.
[1] Marcin Luter, Warownym grodem jest nasz Bóg, zwrotka 3
Na podstawie, źródło
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.
