Szanowny Profesorze Engelsma,
Izajasz 2 mówi: „Stanie się w dniach ostatecznych, że góra domu PANA będzie utwierdzona na szczycie gór i wywyższona ponad pagórki; i wszystkie narody popłyną do niej.” (w. 2). „I pójdzie wiele ludów, i powie: Chodźcie, wstąpmy na górę PANA, do domu Boga Jakuba; on będzie nas uczył swoich dróg, a my będziemy kroczyli jego ścieżkami. Z Syjonu bowiem wyjdzie prawo, a słowo PANA z Jerozolimy.” (w. 3).
Czy rzeczywiście jest to, jak uważają niektórzy, proroctwo mówiące, że pewnego dnia całe społeczeństwo i ludzkość na ziemi nawrócą się lub „schrystianizują”? …. zanim Chrystus przyjdzie ponownie?
Dalej „On będzie sądził wśród narodów i karcił wielu ludzi. I przekują swe miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie już miecza i nie będą się już ćwiczyć do wojny.” (w. 4). Czy nie jest to przyszły „złoty wiek” na ziemi? “Pokój na świecie”? …. Zanim Chrystus przyjdzie ponownie??
Drogi Dawidzie,
Błąd postmilenijnego wyjaśnienia proroctwa Izajasza 2:1-4 polega na dużej części interpretacji proroctw Starego Testamentu: interpretacji dosłownej, cielesnej, a nie interpretacji duchowej. Innym, bardziej niszczycielskim sposobem przedstawienia tego błędu jest to, że nie wyjaśnia on, czy proroctwo miało swoje znaczenie i spełnienie w Jezusie Chrystusie. Nie można sobie wyobrazić bardziej poważnego błędu.
Prawda zawarta w proroctwie jest taka, że wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa, łącznie z głoszeniem Jego Ewangelii przez Apostołów, królestwo Chrystusa nie będzie już ograniczone do jednego, niczym nie wyróżniającego się narodu w Palestynie. Ale od Syjonu w Jerozolimie królestwo rozciąga się na cały świat, wśród wszystkich narodów. Dzieje się to za pośrednictwem Ewangelii. Rzeczywistością wśród ludzi jest wiara w Chrystusa i posłuszeństwo Chrystusowi, Królowi wiary.
Jednym słowem wypełnienie proroctwa ma charakter duchowy, a nie cielesny. Królestwem głoszonym i przepowiadanym jest Kościół, a nie królestwo ziemskie, jak wyobrażał sobie postmilenializm.
Kiedy postmillennialista woła o dosłowną interpretację, moja odpowiedź jest taka, że wszystkie proroctwa Starego Testamentu wypełniły się duchowo, w Chrystusie i Jego Kościele. Po drugie, nawet postmilenializm nie może dosłownie interpretować Izajasza 2. Czy „góra” domu Pańskiego będzie wyższa niż wszystkie inne „góry”? Czy pewnego dnia wszystkie narody zgromadzą się w „świątyni” Starego Testamentu? Czy w fikcyjnym tysiącleciu narody dosłownie przekują „miecze” na „lemiesze”?
Kiedy postmilenialiści reagują na tę lekturę Izajasza 2 z pogardą i szyderstwem, powinni wiedzieć, że wyśmiewają interpretację fragmentu Jana Kalwina. Przeczytaj komentarz Kalwina do tego fragmentu. Według Kalwina fragment ten zaczął się wypełniać wraz z (pierwszym) przyjściem Chrystusa. Odnosi się do szerzenia Ewangelii wśród wszystkich narodów. Dzięki głoszeniu apostolskiemu Ewangelia rozeszła się z Syjonu na cały świat. Ten fragment przepowiada zgromadzenie pogan. Przebijanie mieczy na lemiesze jest obrazowym opisem **pojednania wierzących z Bogiem** i pokoju **między sobą wierzących**.
Kalwin: „Musimy także zachować harmonię między postaciami prawa a kultem duchowym, który zaczęto wprowadzać wraz z przyjściem Chrystusa”.
Kto nie jest zadowolony z tej interpretacji, jest niezadowolony z Chrystusa i Jego duchowego królestwa. Jest to poważny błąd i grzech postmilenializmu.
I, jeśli to ma jakiekolwiek znaczenie, Reformowany amilenializm kontynuuje Reformowaną tradycję Jana Kalwina i Reformowanych wyznań.
Serdecznie w Chrystusie,
Prof. David J. Engelsma
Aby uzyskać więcej informacji w języku polskim, kliknij tutaj.
