Rev. Cornelius Hanko
Busa wala na karon sing pagsilot sa mga yara kay Cristo Jesus, nga wala nagakabuhi sa unudnun nga kabuhi kundi nagakabuhi sa Espiritu (Roma 8:1).
May duha ka tawo nga nagkadto sa templo sa pagpangamuyo. Ang isa ang tuman nga ginataha nga Fariseo; kag ang isa ang ginakainitan nga manugsukot sang buwis. Pareho sila nga nagsulod sa templo. Ang isa nagsulod nga may bugal kag nagtindog sa doog sa diin makita sia sang tanan. Ang isa naman daw nagpangalihid lamang sa hugsaran. Ang isa mabinugalon nga nagtangla. Ang isa mapainubuson nga nagduko sang iya ulo kag ginbutang ang iya kamot sa iya dughan.
Pareho sila nga nagpahayag tuhoy sa sala. Ang isa mabinugalon sa iya pagsambit nga madamu sang tawo nga mas malaut sang sa iya, kag gintumod nia ang manugsukot buwis nga isa ka ehemplo sining mga malaut. Ang manugsukot buwis wala nagpaminsar sang iban kundi ang iya kaugalingon lamang nga kahimtangan. Ang nahibaloan nia lang nga isa sia ka daku nga makasasala. Ang Fariseo nagpangita sang paghidaet sa pagkamatuod nga sia isa ka madinungganon nga miyembro sang iglesia. Ang manugsukot buwis nagpakitluoy.
Ang Fariseo nagpuli sa iya balay nga wala sing paghidaet. Ang manugsukot sang buwis nakaagom sang paghidaet. Makaamba sia sang madinaugon nga ambahanon sang amo sini: “Busa wala na karon sing pagsilot sa mga yara kay Cristo Jesus, nga wala nagakabuhi sa unudnun nga kabuhi kundi nagakabuhi sa Espiritu”(Roma 8:1).
Si Pablo nagsiling sa aton nga amo man sini ang iya naagyan. Sa kapitulo nga antis sini masuod nga ginpangita nia ang kahimtangan sang iya kalag. Kahibalo sia nga ang kasugoan sang Dios maayo, balaan, kag matarong; apang sia makasasala. Nakita nia sa iya kaugalingon ang prinsipyo sining bag-o nga kasugoan, nga ginahugma nia ang Dios. Apang nakita man nia ang sala.
Amo ini ang madaku nga gamo, ang kabug-at sa iya nga kabuhi, kay kun maabuot sia maghimo sing maayo ginahimo nia indi maayo. Ang butang nga ginadumtan nia gid kag indi nia gusto himuon amo ang nakita nia nga ginasulit-sulit nia nga ginabuhat.
Ano ang masiling nia sini? Ginatamod nia ang iya kaugalingon, kag nagasiling, “Kailo ako nga tawo” (Roma 7:24). Nagatulok sia sa Dios kag sa hikot sang Iya nga bugay sa bagay nga sia nagasiling, “Nagapasalamat ako sa Dios kay Jesu-Cristo” (Roma 7:25). Kag sa diri gintapos nia ang aton nga pululungon, nga dapat mangin aton man pulong: “Busa wala na karon sing pagsilot sa mga yara kay Cristo Jesus, nga wala nagakabuhi sa unudnun nga kabuhi kundi nagakabuhi sa Espiritu (Roma 8:1). Aton binag-binagon subong sini:
Wala Sing Pagsilot
- Ano?
- Paano?
- Para Kay Sin-O?
I. Ano?
Ang pagsilot isa ka ligal nga pulong. Nagapabutyag ini nahanungod sa korte, sa hukom, sa nagapasaka kaso, kag sa gina akusahan, ang paghukom kag ang sentinsya sang pagsilot.
Nakita ni Pablo sa iya kaugalingon ini nga paghukom sa adlaw-adlaw nia nga kabuhi.
Ang Dios amo ang hukom, ang matarong nga hukom sang langit kag sang duta. Nagalingkod Sia sa trono kag makita Nia ang tanan nga kaanakan sang mga tawo. Makita Nia, mabatian, kag kahibalo Sia sang tanan. Makita Nia ang aton lipod nga panghuna-huna, ang aton mga ginatago nga luyag, ang aton bug-os nga katauhan.
Sia pirmi gid nga nagahukom. Kinahanglanon gid kay Sia balaan kag matarong. Ginatawag Nia ang mga maayo, maayo kag ang mga malaut, malaut. Nagahukom Sia suno sa Iya nga perpekto nga kasugoan. Ini nga perpekto nga kasugoan nagasugo sang gugma, gugma para sa Iya sang bug-os naton nga katauhan, kag ang ini nga paghigugma sa Iya makita sa aton paghigugma man sa aton mga kauturan.
Ginatawag Nia ang kada isa sa aton sa atubang sang Iya nga paghulukman, bisan pa sa aton nga mga konsiyensya, adlaw-adlaw, pareho sang aton pag atubang sa iya nga dakung maputi nga trono.
Nakahibalo ako nga kita mangita gid sing lusot para mahilway sa sini nga paghukom.
Makumparar naton ang aton kaugalingon sa iban, kaangay sang ginbuhat sadtong Fariseo sa templo. Makita naton ang mga kalautan nga ginbuhat sang iban nga tawo, kag nagapabugal pa nga kita mas maayo sang sa ila kay wala kita gabuhat sing mga malaut kaangay nila. Nagatuwas-tuwas pa ang aton mga bibig sa pagyaguta sang pagkabuhi sang iban nga tawo.
Makabayaw pa kita sang aton mga maayong binuhatan kag sang aton mga maayo nga dungog sa aton mga upod sa iglesia. Sa bagay, kita tanan, nagakabuhi sing dungganon nga kabuhi. Nagapangamuyo kita, nagabasa sang aton Biblia, nagasimba, kag iban pa.
Mapadayaw ta ina- apang, yara ang aton nga konsiyensya. Kag ang Dios nga suod nga nagatamod sa tagiposoon lipod nga nagahambal sa konsiyensya. Ginatudlo Nia ang mga sala nga ginabuhat naton. Sa bagay nga mahuya kita kun ini mahuna-huna naton ang aton nga mga sala.
Apang ginatudlo Nia sa aton nga may dugang pa. Masami gid kita nga nagakasala. Ginapahayag Nia sa aton ang aton pagkamalaut, nga yara na sa aton sang ti-on nga ginbun-ag kita. Tuman ka mahigku ang dagta sang sala nga nagapabilin sa aton nga mga kalag! Dagta nga yara na antis pa kita mabun-ag! Ginadugangan ta kag padayon nga nagadugang sa aton mga sala!
Halos mahambal na naton, “O Dios palayo ka sa akon, kay ang imo paghukom matarong. Ang imo paghukom matuod. Ang imo sentinsiya pirmi sentinsiya sang kamatayon, sang walay katubtuban nga kamatayon sa impiyerno. Wala sing makabayad sang imo hustisya.
Apang makatingalahan sa tanan nga makatingalahan, nabatian naton sing maathag ang paghukom nga wala na sing pagsilot. Makatilingala bangod ini tuman ka maayo. Wala na sing pagsilot. Ang Dios nagasiling nga bisan ano pa kadamu ang aton mga sala, ginkalimtan ini, ginpatawad, kag gindula, kaangay nga daw wala kita nakasala. Nagatindog kita sa atubang Niya nga kaangay nga wala kita sing may nabuhat nga sala. Balaan kag matarong kita sa mata sang Dios. Busa wala na sing pagsilot. Amo ini ang ginapahayag sang aton nga pamulungon.
Apang mas makatilingala pa sa sina. Ang Dios nagsiling, “Takos ikaw makabaton sang kabuhi nga walay katubtuban. Sa akon panulukan, takos ikaw nga pagakabigon nga Akon anak, akon manunubli. Kaangay nga ang imo mga buhat nakaangkon sang kabuhi, kabuhi nga walay katubtuban kag himaya.”
Indi lamang nga ang Amay nagapatawad sa nagtalang kag indi matinuohon nga anak, kundi ginabuyok Niya ini sa Iya paghigugma, sa iya lugar sa pamilya sang Dios. Ginahatag Nia ang pinakamanami nga kunop kag nagahanda Sia sing matambok nga baka. Ginapabakod kita sang Dios kag ginapasalig nga indi mahimo nga kita mawalay paagi sa sala, indi kita pagasilotan. Ginpakamatarong, kag matarong kita sa atubang Nia sa walay katubtuban kag mga manunubli sang kaluwasan! Pagsilot? Indi, kundi ang baliskad sini, amo ang kabuhi kag pagkabulahan! “Kari kamo, akon mga hinigugma, sa akon lamisa sang pagtililipon,” siling sang Ginoo.
II. Paano?
Ang aton nga pamulongan nagatudlo kun paano ini mangin posible. Indi tanan ginapakamatarong, siyempre, apang ang tanan lamang nga yara kay Cristo Jesus.
“Kay Cristo Jesus” tuman ka masami nga hambalanon, kag tuman ka importante. Nahamu-ot si Pablo sa sini sa bagay nga masami nia nga ginasambit ini nga pamulong.
Ang katawhan sang Dios yara kay Cristo. Indi ko na dapat ihambal ini sa inyo; nakahibalo kamo nga ini paagi sa Iya maayong nagapangibabaw nga kabubut-on. Kinahanglan naton nga ipahanumdum sa aton kaugalingon nga ini nga pamulongan, isa ka ligal nga butang. Nakapasad ini sa himpit nga hustisya sang Dios.
Kaangay nga ang isa ka asawa nalikop sa iya bana bangod sa kasugoan, ukon nalikop man ang mga kabataan sa ila ginikanan bangod sa kasuguan, amo man sina ang mga katawhan sang Dios sa kay Cristo. Ang ginikanan may salabton sa ila mga kabataan; ang bana may salabton sa mga kautangan sang iya asawa. Sa ligal nga pamulong, nahaisa sila. Ginsaad ni nila kag ligal nga ginpasad ini sang ti-on sang ila kasal. Kag idugang ko pa gid ini nga ang tanan nga ginapanag-iyahan sang bana ginapanag-iyahan man sang asawa; ang tanan nga ginapanag-iyahan sang ginikanan ginapanag-iyahan man sang mga kabataan samtang hamtong pa sila sa idalum sang ila mga ginikanan.
Kaangay man kita sini kay Cristo. Sa ligal nga paagi! Iya kita sang Dios bangod sa iya nga nagapangibabaw nga kasuguan sa langit. Indi gid ini magbaylo bisan san-o pa.
Nagapahayag ini nga Iya kita sang matutum nga Manluluwas sa Golgotha. Napatay Sia sa baylo sang aton kamatayon sa idalom sang sumpa nga kon tani para sa aton.
Iya kita yadtong pagkabanhaw Nia gikan sa kamatayon. Nagdaug Sia batok sa aton kamatayon kag nabanhaw Sia. Ginpamatud-an sang Dios, sa aton, kag bisan pa sa bug-os nga kalibutan nga gindaug Nia ang kamatayon, sa bagay nga Sia kag kita takos nga makabaton sang kabuhi nga walay katubtuban.
Iya kita karon subong nga yara Sia sa langit. Sa bagay nga nagapangamuyo Sia para sa aton didto. Sa ligal nga hambalon, yara na kita sa langit kaupod Nia.
Ang tanan nga ini nagapahayag nga si Cristo amo ang aton nga pagkamatarong. Matarong Sia. Matarong Sia sa Iya kaugalingon. Matarong Sia sa iya pag-angkon sang Iya pagkamatarong. Nabanhaw Sia kay nangin madinalag-on Sia batok sa kamatayon. Ginregalohan Sia sing langitnon nga himaya. Si Jesu-Cristo, ang Matarong, ang nagapakighambal para sa aton didto sa langit.
Kag pinaagi sa Iya ginatamod kita sang Dios. Sia ang aton takop sa aton kahuy-anan didto sa krus. Ang kasingkal sang Dios sa aton, ginlulan Nia. Sia ang nagapatunga sa aton kag sa Dios sa langit. Ginapamatian Sia sang Dios kag ginapakamaayo kita bangod sa Iya.
Apang paano bala ang mga katawhan sang Dios makaangkon sini? Ang pagtoo isa ka bugkos, buhi nga bugkos, bisan sa aton panghuna-huna. Ang pagtoo amo ang nagatulod sa aton sa paghambal nga yara kita sa Iya. Sia nagasiling, “Akon ka.” Kita nagasiling paagi sa pagtoo, “Napatay Sia para sa aton, nabanhaw kag nagakabuhi para sa aton.” Sa bagay, nga kita matarong. Wala sing pagsilot!
Ang Cristiano nagasiling sa demonyo, “Indi mo na ko pwedi maangkon.” Nagasiling sia sa kalibutan, “Wala mo na ko ginapanag-iyahan.” Nagasiling sia sa iya unod, “Indi ka na pwedi mangibabaw sa akon”
III. Para Kay Sin-o?
Apang sin-o ang mga indi na pagsilotan? Paano naton mahibalo-an nga indi na kita pagasilotan? Ari ang tanda: “sila nga wala nagakabuhi tuhoy sa tawhanon ukon unudnon nga buot, kundi sila nga nagakabuhi tuhoy sa Espiritu” (Roma 8:1). Ang unod amo ang aton nga makasasala nga katauhan. Ang sala nagahikot paagi sa aton nga mga pagbuot, panghuna-huna, dalunggan, kag mata.
Ang Cristiano may bag-o na nga prinsipyo kag bag-o na nga espirito. Si Cristo nagaistar sa aton subong isa ka Makagagahum nga Dios kag Manluluwas. Ang Cristiano may bag-o na nga pagbuot, bag-o nga luyag kag bag-o nga panghuna-huna. Ini wala nagapahayag nga indi na kita makabuhat sang sala, kay ang sala yara pa sa gihapon sa aton. Sa bagay nga may ara sang mapait nga pakig-away sa aton. Matuod ayhan ini sa imo kag sa akon? Matuod ini sa aton, mga hinigugma, nga nagatoo kay Jesu-Cristo.
Apang ano ang nagakatabo kun makasala kita? Ang Espiritu nagapalayo sa aton kag kita malayo man sa Dios. Wala sing paghidaet kag pagpakamatuod; kundi pagkabalaka lamang. Ang Dios wala nagapakig-upod sa mga makasasala nga yara sa kadulom.
Apang sa pagpanglakaton sa kapawa makapakig-upod kita sa Dios kag sa tagsa tagsa. Nagakalipay kita diri. Makasiling kita, “Busa wala karon sing pagsilot sa akon nga yara kay Cristo Jesus! Nakahibalo ako, bango ang Espiritu nagabuyok sa akon. Ina indi akon buhat kundi Iya kag Sia magatapos sini.” Sa Dios ang himaya! Kabay pa.
Para sa dugang nga balasahon sa Hiligaynon, palihog etum-ok lang diri.
